Καθίσαμε στους ακριβούς καναπέδες ενός πολυτελούς ξενοδοχείου με disco μουσική υπόκρουση και περιμέναμε. Εδώ και χρόνια οι Opeth ανήκουν στην αφρόκρεμα των καλλιτεχνών παγκοσμίως, ευτυχώς πάντα με το δικό τους μοναδικό metal στυλ, όποτε η συνάντηση μαζί τους θα ήταν ιδιαίτερη και ίσως δύσκολη. Ελέω δημοσιότητας και καμερών λοιπόν, ο frontman Mikael Åkerfeldt προτίμησε τηλεοπτικά μέσα για να εμφανιστεί, κάτι που μας προβλημάτισε και μας πείραξε στην αρχή, αλλά μας έδωσε την δυνατότητα να μιλήσουμε με τον Martin "Axe" Axenrot, drummer όχι μόνο των Opeth, αλλά και των Bloodbath και των Witchery. Η κουβέντα λοιπόν με τον Σουηδό drummer επικεντρώθηκε στις περιοδείες και τις εμπειρίες της μπάντας, αναλώθηκε στην μουσική, «ψάχτηκε» για τις προσωπικές προτιμήσεις, διερεύνησε μυστικά και νέα για τα συγκροτήματα και μας έμαθε ιδέες και απόψεις του παρελθόντος (20 χρόνια είναι αυτά) καθώς και σχέδια για το μέλλον. Διαβάστε λοιπόν.
Ας ξεκινήσουμε να μιλάμε για τις περιοδείες που κάνετε τα τελευταία δύο χρόνια. Πως πήγε μέχρι τώρα; Πως ήταν τα ταξίδια και πόσος χρόνος σας μένει για τουρισμό ή χαλάρωση; Αλήθεια, σου αρέσει όλη αυτή η διαδικασία;
Ξεκινήσαμε τον Μάρτιο του 2008, μετά την κυκλοφορία του τελευταίου μας δίσκου. Επισκεφτήκαμε όλο τον κόσμο και κλείσαμε όλο αυτόν τον μαραθώνιο στην Ελλάδα. Μέσα στις χώρες που επισκεφθήκαμε ήταν κάποιες μακρινές όπως η Ιαπωνία και η Ινδία! Μερικές φορές έχουμε κάποια κενά, ή ολόκληρες μέρες ελεύθερες, αλλά κατά βάση το πρόγραμμα είναι πολύ βαρύ και φορτωμένο. Είναι κουραστικό, οπότε πολλές φορές προτιμάμε απλά να πάμε στο ξενοδοχείο και να κοιμηθούμε, υπάρχει ιδιαίτερη πίεση αλλά γενικά μπορώ να πω ότι μου αρέσει.
Ποιο είναι το «κόστος» μετά από όλα αυτά τα ταξίδια και τις συναυλίες, όσο αφορά στη ζωή σας και στις οικογένειες σας;
Εγώ δεν έχω παιδιά, αλλά ο Mikael (Åkerfeldt) και ο Martin (Mendez) έχουν, και σίγουρα υπάρχει πρόβλημα, γιατί τα αφήνουν πίσω για πάρα πολύ καιρό και καταλαβαίνω ότι είναι πολύ δύσκολο για αυτούς, γιατί ανησυχούν ιδιαίτερα και τους λείπουν πολύ. Εγώ στη Σουηδία έχω την κοπέλα μου και την γάτα μου (γέλια) και είναι και για μένα δύσκολο κάθε φορά που απομακρύνομαι.
Τα τελευταία χρόνια, λοιπόν, μοιραστήκατε την σκηνή με μπάντες όπως οι Cynic, οι High Οn Fire, οι Baroness και οι Τhe Ocean. Θυμάσαι κάτι εντυπωσιακό, κάτι ιδιαίτερο;
Μου αρέσουν πολύ οι High Οn Fire! Δεν θυμάμαι κάτι ιδιαίτερο, ούτε κάποια συγκεκριμένη στιγμή. Αλλά συνήθως περνάμε πολύ καλά μαζί. Ήταν όλοι φιλικοί και πολύ καλά παιδιά, θυμάμαι ήταν στην περιοδεία στις ΗΠΑ και μας άρεσε ιδιαίτερα να περνάμε ώρα μαζί, με όλους ανεξαιρέτως.
Τα τελευταία χρόνια επισκέπτεστε πολύ τακτικά την Ελλάδα. Τι σας κάνει να έρχεστε τόσο συχνά; Έχετε κάποια ιδιαίτερη σχέση με το ελληνικό κοινό; Έχεις κάποιο σχόλιο;
Ελπίζω να έχουμε μια «ειδική» σχέση με τους Έλληνες, μακάρι να έχουμε! Είχαμε έρθει και σε ένα ωραίο καλοκαιρινό festival πέρυσι, με πολύ καλές μπάντες, θυμάμαι. Σε κάθε περιοδεία προσπαθούμε να περνάμε από την Ελλάδα, κάθε φορά που έχουμε την δυνατότητα να το κάνουμε, ερχόμαστε χωρίς δεύτερη σκέψη. Είναι δεδομένο, βέβαια, ότι περνάμε από όλες τις νοτιοευρωπαϊκές χώρες σε κάθε περιοδεία. Εγώ προσωπικά λατρεύω να έρχομαι στην Ελλάδα. Όσο αφορά τους οπαδούς, πιστεύω ότι οι «μεταλλάδες» είναι παντού οι ίδιοι (γέλια), δε διαφέρουν ιδιαίτερα, αλλά νομίζω ότι στην Ελλάδα ο κόσμος είναι πολύ εκδηλωτικός. Μόνο στην Ιαπωνία βρίσκω διαφορές, εκεί είναι πολύ ήσυχοι και μόνο όταν τελειώνει η συναυλία φωνάζουν και ουρλιάζουν. Ακούνε ήρεμα και πολύ ευγενικά προσπαθώντας να ακούσουν κάθε λεπτομέρεια σαν να είναι στον κινηματογράφο και στο τέλος ζητωκραυγάζουν. Ακολουθούν απόλυτα και πιστά τους κανόνες (γέλια).
Πριν από κάποιους μήνες ο Martin Mendez και ο Per Wiberg ήταν σε ένα τρελό αυτοκινητιστικό ατύχημα. Τι πέρασε από το μυαλό σου τη στιγμή που το έμαθες; Σε έχει επηρεάσει αυτό από τότε;
Δεν θυμάμαι ποιος μου το είπε ακριβώς. Νομίζω πήρα ένα μήνυμα στο κινητό, όταν ήμουν σπίτι και έλεγε «το λεωφορείο τράκαρε». Εγώ, ο Mikael και ο Fredrik (Åkesson) είχαμε τρεις μέρες κενό. Το δυστύχημα ήταν στο Βέλγιο και οι άλλοι δύο είχαν μείνει εκεί. Αμέσως τηλεφώνησα στον Mendez και έμαθα ότι κανείς δεν έπαθε τίποτα από την μπάντα και το συνεργείο μας. Απλά νομίζω ότι ο άλλος οδηγός αυτοκτόνησε στο δρόμο επιλέγοντας να καρφωθεί στο λεωφορείο μας. Είχε αφήσει και σημείωμα αυτοκτονίας. Συνήθως φοβόμαστε τα αεροπλάνα, αλλά οι δρόμοι είναι μάλλον πιο επικίνδυνοι. Από τότε που έγινε αυτό, μου φαίνεται αρκετά ριψοκίνδυνο να κοιμάμαι στο λεωφορείο κατά τη διάρκεια μιας περιοδείας.
Φέτος, λοιπόν, γιορτάζετε 20 χρόνια ζωής και θα παίξετε σε έξι ειδικά show. Τι διαφορετικό θα έχουν;
Θα παίξουμε κομμάτια που δεν έχουμε παίξει ποτέ ζωντανά. Σε κάθε live θα έχουμε δύο sets. Στο ένα θα παίζουμε ολόκληρο το "Blackwater Park" και στο δεύτερο κομμάτια που είτε δεν ακούγονται συχνά είτε δεν έχουν ακουστεί ποτέ, και ίσως ένα δύο καινούρια. Θα προσπαθήσουμε να ικανοποιήσουμε τους πάντες, επιλέγοντας τα πολύ παλιά κομμάτια που ο κόσμος μάς ζητούσε για χρόνια.
Πριν έρθεις στην μπάντα ήσουν οπαδός και φίλος των Opeth;
Ναι, φυσικά.
Ποιος είναι ο αγαπημένος σου δίσκος από τους προηγούμενους;
Το "Blackwater Park" νομίζω, και μου αρέσει πολύ το "Still Life" επίσης. Είναι δύσκολο να διαλέξεις μόνο ένα, γιατί είναι πολύ διαφορετικά μεταξύ τους.
Ποιά είναι η γνώμη σου για τον προηγούμενο drummer, Martin Lopez, που διαδέχτηκες το 2006, όσο αφορά το παίξιμο του και το προσωπικό του στυλ;
Είχα δει τον Lopez παλιότερα σε ένα φεστιβάλ στην Σουηδία, όταν έπαιζα σε μια άλλη μπάντα. Κατάλαβα ότι είχε πολλές και διάφορες επιρροές, ακουγόταν πάρα πολύ καλός και αυτό φαίνεται σίγουρα και από τους δίσκους. Είναι πολύ ενδιαφέρον, αλλά και διασκεδαστικό να παίζω τα μέρη που έγραψε εκείνος.
Θυμάσαι το album "Damnation"; Σας είχε εισάγει, εν μέρει, σε ένα διαφορετικό, πιο ευρύ, ακροατήριο. Πιστεύεις ότι στο μέλλον θα κυκλοφορήσετε κάτι παρόμοιο;
Μ' αυτά ασχολείται ο Mikael. Αυτός ξέρει και αυτός συνθέτει κυρίως. Αλλά δεν νομίζω ότι θα κυκλοφορούσαμε ποτέ κάτι ίδιο με τα παλιότερα. Δεν είμαστε μια μπάντα που θα κάνει το ίδιο πράγμα δυο φορές.
Έχετε κάποια σχέδια για τον επόμενο δίσκο;
Αφού τελειώσει το "Opeth - Evolution XX: An Opeth Anthology" για τα 20 χρόνια, και ίσως κάποια καλοκαιρινά φεστιβάλ, θα πάμε σπίτι και ο Mikael θα γράψει καινούργια κομμάτια, για να συναντηθούμε στην συνεχεία όλοι μαζί και να τα προβάρουμε για να δούμε προς τα πού κινούμαστε. Όποτε ίσως ηχογραφήσουμε προς το τέλος της χρονιάς και μάλλον θα κυκλοφορήσουμε κάτι το 2011. Ο χρόνος «πετάει».
Τώρα με τους Opeth είσαι επαγγελματίας; Κερδίζεις αρκετά για να ζήσεις από την μπάντα;
Ναι, βέβαια είμαι. Η μπάντα είναι αρκετά μεγάλη πλέον και αυτή είναι η δουλειά μου.
Πες μας για τις άλλες μπάντες στις οποίες συμμετέχεις. Πες μας τι σχέδια έχετε και αν θα υπάρξουν νέες δισκογραφικές δουλειές.
Με τον Mikael είμαστε μαζί και στους Bloodbath. Το σίγουρο είναι ότι θα εμφανιστούμε σε κάποια φεστιβάλ το καλοκαίρι που έρχεται. Δισκογραφικά μπορεί να ασχοληθούμε μέσα στον χρόνο αυτό, αν βρούμε αρκετό χρόνο με τον Mikael. Αυτό βέβαια εξαρτάται και από τους Anders Nyström και Jonas Renkse των Katatonia, γιατί μόλις κυκλοφορήσαν καινούργιο δίσκο. Όσο αφορά τους Witchery γράψαμε ένα καινούργιο δίσκο πέρσι, αλλά τίποτα δεν έγινε (γέλια). Κάθισα και ηχογράφησα περίπου 23 καινούρια κομμάτια μέσα σε μια βδομάδα και πιστεύω ότι θα κυκλοφορήσει αφού λύσουμε κάποια προβλήματα που έχουμε με τον τραγουδιστή. Ουσιαστικά δεν μπορούσε να παρευρεθεί στις πρόβες και την ηχογράφηση, οπότε αν βρεθεί νέος τραγουδιστής και ηχογραφήσει θα το κυκλοφορήσουμε. Είναι όλα έτοιμα, εδώ και έναν χρόνο, αλλά χωρίς τα φωνητικά. Είναι κάπως αποθαρρυντικό να περιμένουμε τόσο.
Ποιες είναι οι αγαπημένες σου μπάντες; Τι είδος μουσικής προτιμάς προσωπικά;
Μου αρέσουν πολλά συγκροτήματα από το παλιό death metal, αλλά ακόμα και το classic rock, όπως Deep Purple και Rainbow. Επίσης μου αρέσει το thrash metal, αλλά από την άλλη ακούω και πιο «απαλά» πράγματα όπως Jeff Buckley ή James Brown. Ό,τι μου ακούγεται όμορφο, επιλέγω να το ακούσω. Ο τελευταίος δίσκος που αγόρασα ήταν των Them Crooked Vultures. Νομίζω ότι είναι παρά πολύ καλό. Μου άρεσαν και οι Queens Of The Stone Age, όποτε αυτό εδώ με τέτοια σύνθεση προσπαθώντας απλά να κάνουν την πλάκα τους έγραψαν έναν ωραίο δίσκο.
Σαν drummer, ποιές είναι οι μεγαλύτερες επιρροές σου; Ποιοί πιστεύεις είναι οι καλύτεροι;
Συνήθως δεν επικεντρώνομαι στον drummer. Αν μια μπάντα είναι καλή ή ένα κομμάτι είναι ωραίο, δεν είναι ανάγκη να επικεντρώνεσαι στα τύμπανα. Ένας drummer δεν είναι ανάγκη να «φαίνεται» για να είναι καλός, απλά πρέπει να παίζει τέλεια το κομμάτι και το σύνολο τελικά να βγαίνει όμορφο. Η ουσία είναι η μουσική και όχι τι δείχνει ο καθένας. Πάντως λατρεύω τον Ian Paice (Deep Purple) και τον John Bonham (Led Zeppelin) από τους rock drummers και από το death metal τον εξαιρετικά χαρακτηριστικό Pete Sandoval, αλλά δεν μπορείς να τους συνδυάσεις μεταξύ τους, γιατί έχουν διαφορετικά στυλ, αλλά ταιριάζουν απόλυτα στις μπάντες τους και στον ήχο που παράγουν. Έχω γνωρίσει στο Progressive Nation Tour και εκτίμησα ιδιαίτερα τον Mike Portnoy των Dream Theater, και νομίζω ιδιαίτερα τεχνικός είναι ο Danny Carey των Tool. Ένας από τους καλύτερους, γενικά νομίζω, είναι ο Marco Minnemann, ο οποίος είναι απίστευτα τεχνικός και πάρα πολύ καλός. Αλλά εκεί είναι το πρόβλημα με τους πάρα πολύ καλούς drummer, ότι δεν έχουν μπάντα και δεν είναι εύκολο να παίξουν σε μια.
Για το τέλος, ποια είναι η γνώμη σου για το internet και το downloading;
Εγώ προσωπικά δεν το συμπαθώ πάρα πολύ και δεν κατεβάζω μουσική από το διαδίκτυο. Νομίζω ότι προκαλεί ζημιά, κυρίως οικονομική, στην μπάντα. Αλλά σίγουρα δεν μπορώ να μην αναγνωρίσω ότι μέσω του internet μας ακούει ακόμα περισσότερος κόσμος και μας γνωρίζουν σε κάθε γωνιά του πλανήτη. Όπως και να το κάνουμε, αυτός ο τρόπος προώθησης της μουσικής μέσω κάποιων site ή απλά με το κατέβασμα της μουσικής, ταιριάζει πολύ περισσότερο σε άγνωστες και νέες μπάντες που στοχεύουν στην αναγνωρισιμότητα και προσπαθούν να προωθηθούν φτηνά και άμεσα. Είναι σίγουρα ένα μεγάλο εργαλείο.
Ευχαριστούμε πολύ. Ελπίζουμε να σας βλέπουμε συχνά!
Κι εγώ ευχαριστώ. Οκ!
Θεοδόσης Γενιτσαρίδης, Βαγγέλης Ευαγγελάτος
Ας ξεκινήσουμε να μιλάμε για τις περιοδείες που κάνετε τα τελευταία δύο χρόνια. Πως πήγε μέχρι τώρα; Πως ήταν τα ταξίδια και πόσος χρόνος σας μένει για τουρισμό ή χαλάρωση; Αλήθεια, σου αρέσει όλη αυτή η διαδικασία;
Ξεκινήσαμε τον Μάρτιο του 2008, μετά την κυκλοφορία του τελευταίου μας δίσκου. Επισκεφτήκαμε όλο τον κόσμο και κλείσαμε όλο αυτόν τον μαραθώνιο στην Ελλάδα. Μέσα στις χώρες που επισκεφθήκαμε ήταν κάποιες μακρινές όπως η Ιαπωνία και η Ινδία! Μερικές φορές έχουμε κάποια κενά, ή ολόκληρες μέρες ελεύθερες, αλλά κατά βάση το πρόγραμμα είναι πολύ βαρύ και φορτωμένο. Είναι κουραστικό, οπότε πολλές φορές προτιμάμε απλά να πάμε στο ξενοδοχείο και να κοιμηθούμε, υπάρχει ιδιαίτερη πίεση αλλά γενικά μπορώ να πω ότι μου αρέσει.
Ποιο είναι το «κόστος» μετά από όλα αυτά τα ταξίδια και τις συναυλίες, όσο αφορά στη ζωή σας και στις οικογένειες σας;
Εγώ δεν έχω παιδιά, αλλά ο Mikael (Åkerfeldt) και ο Martin (Mendez) έχουν, και σίγουρα υπάρχει πρόβλημα, γιατί τα αφήνουν πίσω για πάρα πολύ καιρό και καταλαβαίνω ότι είναι πολύ δύσκολο για αυτούς, γιατί ανησυχούν ιδιαίτερα και τους λείπουν πολύ. Εγώ στη Σουηδία έχω την κοπέλα μου και την γάτα μου (γέλια) και είναι και για μένα δύσκολο κάθε φορά που απομακρύνομαι.
Τα τελευταία χρόνια, λοιπόν, μοιραστήκατε την σκηνή με μπάντες όπως οι Cynic, οι High Οn Fire, οι Baroness και οι Τhe Ocean. Θυμάσαι κάτι εντυπωσιακό, κάτι ιδιαίτερο;
Μου αρέσουν πολύ οι High Οn Fire! Δεν θυμάμαι κάτι ιδιαίτερο, ούτε κάποια συγκεκριμένη στιγμή. Αλλά συνήθως περνάμε πολύ καλά μαζί. Ήταν όλοι φιλικοί και πολύ καλά παιδιά, θυμάμαι ήταν στην περιοδεία στις ΗΠΑ και μας άρεσε ιδιαίτερα να περνάμε ώρα μαζί, με όλους ανεξαιρέτως.
Τα τελευταία χρόνια επισκέπτεστε πολύ τακτικά την Ελλάδα. Τι σας κάνει να έρχεστε τόσο συχνά; Έχετε κάποια ιδιαίτερη σχέση με το ελληνικό κοινό; Έχεις κάποιο σχόλιο;
Ελπίζω να έχουμε μια «ειδική» σχέση με τους Έλληνες, μακάρι να έχουμε! Είχαμε έρθει και σε ένα ωραίο καλοκαιρινό festival πέρυσι, με πολύ καλές μπάντες, θυμάμαι. Σε κάθε περιοδεία προσπαθούμε να περνάμε από την Ελλάδα, κάθε φορά που έχουμε την δυνατότητα να το κάνουμε, ερχόμαστε χωρίς δεύτερη σκέψη. Είναι δεδομένο, βέβαια, ότι περνάμε από όλες τις νοτιοευρωπαϊκές χώρες σε κάθε περιοδεία. Εγώ προσωπικά λατρεύω να έρχομαι στην Ελλάδα. Όσο αφορά τους οπαδούς, πιστεύω ότι οι «μεταλλάδες» είναι παντού οι ίδιοι (γέλια), δε διαφέρουν ιδιαίτερα, αλλά νομίζω ότι στην Ελλάδα ο κόσμος είναι πολύ εκδηλωτικός. Μόνο στην Ιαπωνία βρίσκω διαφορές, εκεί είναι πολύ ήσυχοι και μόνο όταν τελειώνει η συναυλία φωνάζουν και ουρλιάζουν. Ακούνε ήρεμα και πολύ ευγενικά προσπαθώντας να ακούσουν κάθε λεπτομέρεια σαν να είναι στον κινηματογράφο και στο τέλος ζητωκραυγάζουν. Ακολουθούν απόλυτα και πιστά τους κανόνες (γέλια).
Πριν από κάποιους μήνες ο Martin Mendez και ο Per Wiberg ήταν σε ένα τρελό αυτοκινητιστικό ατύχημα. Τι πέρασε από το μυαλό σου τη στιγμή που το έμαθες; Σε έχει επηρεάσει αυτό από τότε;
Δεν θυμάμαι ποιος μου το είπε ακριβώς. Νομίζω πήρα ένα μήνυμα στο κινητό, όταν ήμουν σπίτι και έλεγε «το λεωφορείο τράκαρε». Εγώ, ο Mikael και ο Fredrik (Åkesson) είχαμε τρεις μέρες κενό. Το δυστύχημα ήταν στο Βέλγιο και οι άλλοι δύο είχαν μείνει εκεί. Αμέσως τηλεφώνησα στον Mendez και έμαθα ότι κανείς δεν έπαθε τίποτα από την μπάντα και το συνεργείο μας. Απλά νομίζω ότι ο άλλος οδηγός αυτοκτόνησε στο δρόμο επιλέγοντας να καρφωθεί στο λεωφορείο μας. Είχε αφήσει και σημείωμα αυτοκτονίας. Συνήθως φοβόμαστε τα αεροπλάνα, αλλά οι δρόμοι είναι μάλλον πιο επικίνδυνοι. Από τότε που έγινε αυτό, μου φαίνεται αρκετά ριψοκίνδυνο να κοιμάμαι στο λεωφορείο κατά τη διάρκεια μιας περιοδείας.
Φέτος, λοιπόν, γιορτάζετε 20 χρόνια ζωής και θα παίξετε σε έξι ειδικά show. Τι διαφορετικό θα έχουν;
Θα παίξουμε κομμάτια που δεν έχουμε παίξει ποτέ ζωντανά. Σε κάθε live θα έχουμε δύο sets. Στο ένα θα παίζουμε ολόκληρο το "Blackwater Park" και στο δεύτερο κομμάτια που είτε δεν ακούγονται συχνά είτε δεν έχουν ακουστεί ποτέ, και ίσως ένα δύο καινούρια. Θα προσπαθήσουμε να ικανοποιήσουμε τους πάντες, επιλέγοντας τα πολύ παλιά κομμάτια που ο κόσμος μάς ζητούσε για χρόνια.
Πριν έρθεις στην μπάντα ήσουν οπαδός και φίλος των Opeth;
Ναι, φυσικά.
Ποιος είναι ο αγαπημένος σου δίσκος από τους προηγούμενους;
Το "Blackwater Park" νομίζω, και μου αρέσει πολύ το "Still Life" επίσης. Είναι δύσκολο να διαλέξεις μόνο ένα, γιατί είναι πολύ διαφορετικά μεταξύ τους.
Ποιά είναι η γνώμη σου για τον προηγούμενο drummer, Martin Lopez, που διαδέχτηκες το 2006, όσο αφορά το παίξιμο του και το προσωπικό του στυλ;
Είχα δει τον Lopez παλιότερα σε ένα φεστιβάλ στην Σουηδία, όταν έπαιζα σε μια άλλη μπάντα. Κατάλαβα ότι είχε πολλές και διάφορες επιρροές, ακουγόταν πάρα πολύ καλός και αυτό φαίνεται σίγουρα και από τους δίσκους. Είναι πολύ ενδιαφέρον, αλλά και διασκεδαστικό να παίζω τα μέρη που έγραψε εκείνος.
Θυμάσαι το album "Damnation"; Σας είχε εισάγει, εν μέρει, σε ένα διαφορετικό, πιο ευρύ, ακροατήριο. Πιστεύεις ότι στο μέλλον θα κυκλοφορήσετε κάτι παρόμοιο;
Μ' αυτά ασχολείται ο Mikael. Αυτός ξέρει και αυτός συνθέτει κυρίως. Αλλά δεν νομίζω ότι θα κυκλοφορούσαμε ποτέ κάτι ίδιο με τα παλιότερα. Δεν είμαστε μια μπάντα που θα κάνει το ίδιο πράγμα δυο φορές.
Έχετε κάποια σχέδια για τον επόμενο δίσκο;
Αφού τελειώσει το "Opeth - Evolution XX: An Opeth Anthology" για τα 20 χρόνια, και ίσως κάποια καλοκαιρινά φεστιβάλ, θα πάμε σπίτι και ο Mikael θα γράψει καινούργια κομμάτια, για να συναντηθούμε στην συνεχεία όλοι μαζί και να τα προβάρουμε για να δούμε προς τα πού κινούμαστε. Όποτε ίσως ηχογραφήσουμε προς το τέλος της χρονιάς και μάλλον θα κυκλοφορήσουμε κάτι το 2011. Ο χρόνος «πετάει».
Τώρα με τους Opeth είσαι επαγγελματίας; Κερδίζεις αρκετά για να ζήσεις από την μπάντα;
Ναι, βέβαια είμαι. Η μπάντα είναι αρκετά μεγάλη πλέον και αυτή είναι η δουλειά μου.
Πες μας για τις άλλες μπάντες στις οποίες συμμετέχεις. Πες μας τι σχέδια έχετε και αν θα υπάρξουν νέες δισκογραφικές δουλειές.
Με τον Mikael είμαστε μαζί και στους Bloodbath. Το σίγουρο είναι ότι θα εμφανιστούμε σε κάποια φεστιβάλ το καλοκαίρι που έρχεται. Δισκογραφικά μπορεί να ασχοληθούμε μέσα στον χρόνο αυτό, αν βρούμε αρκετό χρόνο με τον Mikael. Αυτό βέβαια εξαρτάται και από τους Anders Nyström και Jonas Renkse των Katatonia, γιατί μόλις κυκλοφορήσαν καινούργιο δίσκο. Όσο αφορά τους Witchery γράψαμε ένα καινούργιο δίσκο πέρσι, αλλά τίποτα δεν έγινε (γέλια). Κάθισα και ηχογράφησα περίπου 23 καινούρια κομμάτια μέσα σε μια βδομάδα και πιστεύω ότι θα κυκλοφορήσει αφού λύσουμε κάποια προβλήματα που έχουμε με τον τραγουδιστή. Ουσιαστικά δεν μπορούσε να παρευρεθεί στις πρόβες και την ηχογράφηση, οπότε αν βρεθεί νέος τραγουδιστής και ηχογραφήσει θα το κυκλοφορήσουμε. Είναι όλα έτοιμα, εδώ και έναν χρόνο, αλλά χωρίς τα φωνητικά. Είναι κάπως αποθαρρυντικό να περιμένουμε τόσο.
Ποιες είναι οι αγαπημένες σου μπάντες; Τι είδος μουσικής προτιμάς προσωπικά;
Μου αρέσουν πολλά συγκροτήματα από το παλιό death metal, αλλά ακόμα και το classic rock, όπως Deep Purple και Rainbow. Επίσης μου αρέσει το thrash metal, αλλά από την άλλη ακούω και πιο «απαλά» πράγματα όπως Jeff Buckley ή James Brown. Ό,τι μου ακούγεται όμορφο, επιλέγω να το ακούσω. Ο τελευταίος δίσκος που αγόρασα ήταν των Them Crooked Vultures. Νομίζω ότι είναι παρά πολύ καλό. Μου άρεσαν και οι Queens Of The Stone Age, όποτε αυτό εδώ με τέτοια σύνθεση προσπαθώντας απλά να κάνουν την πλάκα τους έγραψαν έναν ωραίο δίσκο.
Σαν drummer, ποιές είναι οι μεγαλύτερες επιρροές σου; Ποιοί πιστεύεις είναι οι καλύτεροι;
Συνήθως δεν επικεντρώνομαι στον drummer. Αν μια μπάντα είναι καλή ή ένα κομμάτι είναι ωραίο, δεν είναι ανάγκη να επικεντρώνεσαι στα τύμπανα. Ένας drummer δεν είναι ανάγκη να «φαίνεται» για να είναι καλός, απλά πρέπει να παίζει τέλεια το κομμάτι και το σύνολο τελικά να βγαίνει όμορφο. Η ουσία είναι η μουσική και όχι τι δείχνει ο καθένας. Πάντως λατρεύω τον Ian Paice (Deep Purple) και τον John Bonham (Led Zeppelin) από τους rock drummers και από το death metal τον εξαιρετικά χαρακτηριστικό Pete Sandoval, αλλά δεν μπορείς να τους συνδυάσεις μεταξύ τους, γιατί έχουν διαφορετικά στυλ, αλλά ταιριάζουν απόλυτα στις μπάντες τους και στον ήχο που παράγουν. Έχω γνωρίσει στο Progressive Nation Tour και εκτίμησα ιδιαίτερα τον Mike Portnoy των Dream Theater, και νομίζω ιδιαίτερα τεχνικός είναι ο Danny Carey των Tool. Ένας από τους καλύτερους, γενικά νομίζω, είναι ο Marco Minnemann, ο οποίος είναι απίστευτα τεχνικός και πάρα πολύ καλός. Αλλά εκεί είναι το πρόβλημα με τους πάρα πολύ καλούς drummer, ότι δεν έχουν μπάντα και δεν είναι εύκολο να παίξουν σε μια.
Για το τέλος, ποια είναι η γνώμη σου για το internet και το downloading;
Εγώ προσωπικά δεν το συμπαθώ πάρα πολύ και δεν κατεβάζω μουσική από το διαδίκτυο. Νομίζω ότι προκαλεί ζημιά, κυρίως οικονομική, στην μπάντα. Αλλά σίγουρα δεν μπορώ να μην αναγνωρίσω ότι μέσω του internet μας ακούει ακόμα περισσότερος κόσμος και μας γνωρίζουν σε κάθε γωνιά του πλανήτη. Όπως και να το κάνουμε, αυτός ο τρόπος προώθησης της μουσικής μέσω κάποιων site ή απλά με το κατέβασμα της μουσικής, ταιριάζει πολύ περισσότερο σε άγνωστες και νέες μπάντες που στοχεύουν στην αναγνωρισιμότητα και προσπαθούν να προωθηθούν φτηνά και άμεσα. Είναι σίγουρα ένα μεγάλο εργαλείο.
Ευχαριστούμε πολύ. Ελπίζουμε να σας βλέπουμε συχνά!
Κι εγώ ευχαριστώ. Οκ!
Θεοδόσης Γενιτσαρίδης, Βαγγέλης Ευαγγελάτος
Tags:
metal